De zorg voor Monique in het Bijna Thuis Huis is extreem waardevol geweest’
De band tussen Ronald de Heus (52) en zijn dochters Anouk (23) en Inge (21) is hechter dan ooit. Het overlijden van hun geliefde partner en moeder Monique Warmolts doet nog elke dag pijn, maar ze slepen elkaar er doorheen. Elke dag komt ze voor in hun gesprekken, van de mooie herinneringen tot haar eigenaardigheden. Monique was geliefd en wordt verschrikkelijk gemist. Maar met een goed en warm gevoel kijkt het gezin terug op de laatste fase van haar leven, waarin de vrijwilligers van de Terminale Thuishulp (TTH) hen met veel toewijding hebben bijgestaan in het Bijna Thuis Huis.
•
Een echt familiemens, altijd in voor gezelligheid en met veel plezier werkzaam in de huishouding bij ouderen: Monique staat midden in het leven als zij in 2015 op 44-jarige leeftijd de diagnose uitgezaaide borstkanker krijgt. Hormoontherapie slaat goed aan en de aanvankelijke drie maanden levensverwachting zullen uiteindelijk ruim zeven jaar worden.
‘De laatste 1,5 jaar van haar leven ging Monique steeds verder achteruit’, vertelt Ronald thuis aan de keukentafel. Met een kleurrijke foto van Monique aan de wand, in het gras tussen de gele bloemen, is zij nog voelbaar aanwezig. Ronald vervolgt zijn verhaal, af en toe aangevuld door Anouk en Inge. ‘Zij kreeg wegrakingen door uitzaaiingen in haar hoofd en ze viel steeds vaker. Op een gegeven moment lag ze constant op bed in de woonkamer. De zorg voor Monique werd thuis heel zwaar. Ze kreeg goede thuiszorg, maar Monique kon op een gegeven moment niet meer alleen zijn. Zij had een eigenwijs karakter en zij ging soms toch uit bed als wij er niet waren, we hebben haar meerdere keren op de grond in de keuken of in de gang aangetroffen. Zij wilde nog zó graag alles zelf doen, totdat dit op een bepaald moment echt niet meer verantwoord was. Het was duidelijk dat zij de laatste fase van haar leven had bereikt.’
De thuiszorg attendeerde hen op het bestaan van de Terminale Thuishulp en het bijbehorende Bijna Thuis Huis. Dit is een speciaal ingerichte woning aan de Houttuinen in Emmeloord waar 2 kamers beschikbaar zijn voor mensen die nog maar een aantal weken te leven hebben. Vrijwilligers (‘wakers’) zorgen ervoor dat er altijd iemand bij de zieke is, zodat de naasten even op adem kunnen komen en ’s nachts kunnen slapen.
Ronald vertelt verder: ‘De zeven jaar ziekte van Monique zijn erg ingrijpend en inspannend geweest, dus toen wij werden geattendeerd op het Bijna Thuis Huis was dit voor ons een hele fijne optie. We hebben echt wel even moeten nadenken en voor Monique was het een moeilijk idee om haar eigen huis los te laten, maar toen we er eenmaal allemaal achter stonden kon Monique er zelfs grappen over maken: ‘Ik ga op kamers,’ zei ze dan. Ja, we hebben ook echt nog wel gelachen in deze verdrietige periode.’
Het vertrek van Monique uit hun huis naar het Bijna Thuis Huis, eind juni 2022, was erg emotioneel, herinnert Ronald zich. Het voelde voor hem als falen dat hij de zorg voor zijn partner niet meer zelf kon dragen, maar ze wisten ook dat dit het beste was. En ze hebben er geen moment spijt van gehad: ‘Het Bijna Thuis Huis is echt fantastisch en we zouden het aan iedereen aanraden, ook als je op zo’n
jonge leeftijd als Monique niet lang meer te leven hebt. Wij konden in ons eigen huis tot rust komen in de hectische en intensieve laatste twee maanden van Monique haar leven.’ Anouk vult aan: ‘Het gaf ons een gevoel van veiligheid dat mama in het Bijna Thuis Huis in goede handen van de vrijwilligers was, want thuis waren wij steeds bang dat er iets met haar zou gebeuren.’
In het Bijna Thuis Huis heeft de cliënt, liefdevol ‘gast’ genoemd, een ruime eigen kamer tot zijn of haar beschikking. Het is van alle gemakken voorzien en de familie mag 24 uur per dag langskomen. Er is constant een vrijwilliger aanwezig die zich volledig aanpast aan de wensen van de gast en de familie.
Eén van de vrijwilligers die voor Monique gezorgd heeft in het Bijna Thuis Huis is Martin Dopmeijer (68). Martin is sinds 6 jaar waker bij de TTH en vindt het heel waardevol om te mogen doen. ‘De basis is dat wij iemand in zijn of haar waarde laten. Dat is het enige dat iemand nog heeft in de laatste levensfase. Wij passen ons daar volledig op aan.’ Als waker ben je er voor de gast. Als het nodig is schakel je de thuiszorg of ambulante nachtzorg in, zo heb je nooit het gevoel er alleen voor te staan. Martin: ‘Er zijn veel meer vrouwelijke wakers dan mannen, maar ik roep ook mannen op om zich aan te melden. Het is echt fijn om op deze manier iets te betekenen voor de maatschappij.’
Ronald en zijn dochters hebben het als heel prettig ervaren dat de vrijwilligers er altijd waren. ‘Maar ze hebben zich nooit aan ons opgedrongen. Ze hebben zowel Monique als ons in de watten gelegd. Met Monique is uren gepuzzeld en ze zaten veel met haar in de tuin. Het was in die periode prachtig weer en daar hebben ze volop van genoten. Er hing geen zware sfeer, het was er fijn en in zekere zin zelfs gezellig.’
Na ruim zeven weken is Monique op 23 augustus 2022 in het bijzijn van haar familie overleden in het Bijna Thuis Huis.
Ronald wil nog iets belangrijks kwijt. ‘De TTH verdient veel meer bekendheid. Als wij er niet door de thuiszorg op geattendeerd waren, hadden we nooit van het bestaan ervan geweten. Door de fantastische zorg in het Bijna Thuis Huis kijken wij met een heel goed gevoel terug op deze moeilijke periode. Wij zijn alle vrijwilligers hier ontzettend dankbaar voor.’